Rugaanrug
Om 12 uur kwam Funda met haar schaar en een kleed. Milo was niet bang, hij had er zin in. Vier vlechten van zijn hoofd af, heel even een bob wat hem meer dan ooit op een meisje deed lijken. Mete, zijn schoolvriendje, zoon van Funda, had het erover hoe vaak invalleerkrachten dachten dat hij een meisje was. En ik weet dat hij vaak gedoe had in de mannenwc waar vriendelijke mannen hem naar de ‘meisjes’ verwezen. Nu is hij kortharig, lijkt hij opeens enorm op zijn broer en kijkt hij er behoorlijk tevreden bij. Douchen is ook al beter. En straks wordt het zwemmen getest. Alleen die kuif en hoe die moet. Linksom, rechtsom, scheiding, dat soort dingen.